Το παιχνίδι είναι αφετηρία και σημείο αναφoράς στον κόσμο των παιδιών. Προσφέρει πάρα πολλά πράγματα και αποτελεί μοχλό ανάπτυξης τόσο σωματικής όσο και διανοητικής για τα παιδιά στο σύνολό τους..

Πιο συγκεκριμένα, στον τομέα των γνωστικών δεξιοτήτων το παιχνίδι ως μέσο αλλά και ρόλος ενισχύει τμήματα του εγκεφάλου των παιδιών όπως πάρα πολλές έρευνες στην Ευρώπη και την Αμερική έγκριτων πανεπιστημίων έχουν αποδείξει περίτρανα. 

Τα αντικείμενα που παρουσιάζονται κατά τη διαδικασία του παιχνιδιού λειτουργούν ως σημεία γνώσης και ο λόγος που παράγεται γύρω και σε σχέση με αυτά είναι πρωτότυπος και ο μαθητής τον κατακτά σχεδόν αυτόνομα [π.χ. Πώς λέγεται αυτό το αντικείμενο στα αγγλικά και ποια είναι η χρήση του]. 

Οι μαθητές μεταχειρίζονται αντικείμενα της καθημερινότητας όπως φρούτα, ρούχα, παιχνίδια κλπ. και συνθέτουν μια ιστορία ή διατυπώνουν τις απόψεις τους για τη χρήση των αντικειμένων.

Μια άλλη πολύ ωραία τεχνική που ακολουθούμε είναι το θεατρικό παιχνίδι. Οι μαθητές έχουν ένα ρόλο που πρέπει να κρατήσουν ως το τέλος του παιχνιδιού. Η επικοινωνία γίνεται στη ξένη γλώσσα και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά διότι ο μαθητής φεύγει από τα κλειστά όρια του βιβλίου και  των γλωσσικών ασκήσεων. Το γεγονός αυτό εξάπτει τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών, ο λόγος τους αποκτά ροή και το σκηνικό μεταφέρεται σε έναν άλλο κόσμο όπου κυριαρχεί η αυτονομία και η διαδραστικότητα.

Φυσικά εδώ πρέπει να σημειωθεί, πως η  χρήση των διαδραστικών πινάκων όπου βρίσκονται σε κάθε αίθουσα δίνει έμφαση στην καινοτομία και λειτουργικότητα της τεχνολογίας στην ξενόγλωσση εκπαίδευση. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι πολλές και έγκυρες ιστοσελίδες παρέχουν παιχνίδια γνώσεων και δεξιοτήτων που μπορεί ο κάθε εκπαιδευτικός να χρησιμοποιήσει στο μάθημα είτε ατομικά για τον κάθε μαθητή είτε να χωρίσει την τάξη σε ομάδες. Οι εφαρμογές που υπάρχουν στο διαδίκτυο προσφέρουν πληθώρα πλεονεκτημάτων [όπως ζωηρές εικόνες, ήχο και βίντεο ώστε οι μαθητές να μπορέσουν να βρουν τη σωστή απάντηση που κάθε φορά τους ζητείται].  

Προσωπικά, πιστεύω πως η διδακτική ώρα πρέπει να μην είναι αποκλειστικά κανόνες και ασκήσεις. Η μέθοδος αυτή είναι πιο ασφαλής για τον εκπαιδευτικό αλλά όχι για τους μαθητές που κουράζονται πιο εύκολα γιατί έχουν βαρεθεί και νιώθουν σαν να μην περνάει η ώρα. Με την ένταξη του δημιουργικού παιχνιδιού στη μάθηση με τη χρήση της τεχνολογίας, το μάθημα αποκτά φαντασία και η ανάπτυξη των δεξιοτήτων των μαθητών γίνεται σταδιακά και αποτελεσματικά μέσω της χαράς και της διασκέδασης.