Written by
Dimitris Kouniakis / Founder & Director of Studies-Mellon FLS
Η γνώση και εκμάθηση της Αγγλικής γλώσσας ήταν και παραμένει στην Ελλάδα όχι μόνο ένα εφόδιο επαγγελματικής αποκατάστασης αλλά εφόδιο ζωής.
Ποιος το παρέχει αυτό το αγαθό και πόσο στοιχίζει;
Το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει εισάγει την διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας από την τρίτη δημοτικού εδώ και χρόνια και ετοιμάζεται να την εισάγει από την πρώτη δημοτικού.
Εγώ ως γονέας και εκπαιδευτικός δεν μπορώ να κρύψω την χαρά μου που το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει τόσο καλά αντανακλαστικά και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα.
Τα παιδιά μας δηλαδή κάνουν 9 χρόνια Αγγλικά στο σχολείο και τώρα θα κάνουν 12 χρόνια Αγγλικά. Συνεπώς θα πρέπει να τελειώνουν το σχολείο μιλώντας και κατανοώντας άπταιστα Αγγλικά.
Αν όχι γιατί; Ποιος ευθύνεται για αυτό;
H παντελής έλλειψη οργανωμένης δομής, προγράμματος σπουδών και η έλλειψη επιμόρφωσης και αξιολόγησης των δημόσιων εκπαιδευτικών όχι μόνο δεν το επιτρέπει, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις κάνει και “ζημιά” στους μαθητές αφού υποχρεούνται να μαθαίνουν Αγγλικά με ξεπερασμένες προσεγγίσεις και διδασκαλίες.
Επίσης συμβαίνει και εκείνο το καταπληκτικό, “αλλιώς τα μαθαίνει στο σχολείο και αλλιώς στο Κέντρο Ξένων Γλωσσών”.
Εκτός των άλλων καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε σύγχυση στα παιδιά και τους μαθητές μας που μέσα από τα δικά τους μάτια βλέπουν τους εκπαιδευτικούς τους ως αυθεντίες
Εκεί ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη να εξηγήσει στα παιδιά τι πραγματικά συμβαίνει;
Στο Ελληνικό δημόσιο σχολείο διδάσκουν κατά το δοκούν (μεθοδολογία) ό,τι θέλουν και όπως θέλουν, θεωρούνται μάθημα ειδικής αγωγής και συνεπώς δεν μπορούν να ελεγχθούν από τον Δ/ντή και υπάγονται σε κάποιο γραφείο κάποιας υπηρεσίας, όπου εκεί βρίσκεται ο προϊστάμενός τους.
Όταν εννοώ ξεπερασμένες, δεν εννοώ απλά με κάποια παλιού τύπου αλλά αποτελεσματική μεθοδολογία. Εννοώ παλαιού τύπου διδασκαλία που δεν ανταποκρίνεται σε καμία μα καμία σύγχρονη βιβλιογραφία, μεθοδολογία ή παιδαγωγική και αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγήν.
Εδώ εννοείται πως δεν έχω καμία πρόθεση γενίκευσης και γνωρίζω ότι υπάρχουν εξαιρέσεις που προσπαθούν με ό,τι εργαλεία τους δίνει το κράτος να κάνουν το καλύτερο δυνατόν.
Ούτε θέλω να μπω στις τεχνικές λεπτομέρειες ως προς τις μεθόδους διδασκαλίας που εφαρμόζονται.
Το αποτέλεσμα ενδιαφέρει τον γονιό αλλά και τον μαθητή που απλά αντιλαμβάνεται και αποδέχεται οτι ΔΕΝ μαθαίνει Αγγλικά στο Ελληνικό δημόσιο σχολείο.
Και αφού τελικά δεν μαθαίνει, ποιος ο λόγος να έχουμε Αγγλικά ως βασικό μάθημα στο σχολείο;
Ποιος ο λόγος να πληρώνονται μισθοί για κάτι που η ιστορία έχει ήδη κρίνει αποτυχημένο;
Την καραμέλα του τύπου οι μαθητές θα παίρνουν Κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας από το δημόσιο σχολείο την ακούω χρόνια, δεν με αγγίζει.
Το οτι οι τάξεις έχουν 20-25 μαθητές και δεν μπορούν να διδάξουν επίσης δεν με αγγίζει γιατί και τα σχολεία της Γερμανίας, Φιλανδίας και Δανίας τόσα έχουν και περισσότερα.
Και όλοι μαθητές αποφοιτούν έχοντας μάθει Αγγλικά και χωρίς την ανάγκη κάποιου πιστοποιητικού γλωσσομάθειας.
Άρα κάτι άλλο συμβαίνει.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δηλώνει σε κάθε του βήμα την ανεπάρκειά του και τις αδυναμίες του εις βάρους του μαθητή και του γονέα.
Συνεπώς ο γονιός στρέφεται αδιαμαρτύρητα στην λύση των Κέντρων Ξένων Γλωσσών όπου και πρόγραμμα και αξιολόγηση και εκμάθηση γίνεται και ο γονιός πληρώνει κάτι που το έχει ήδη πληρώσει και δεν το έχει λάβει ως υπηρεσία.
Η εποχή του “ωχαδελφισμού” πρέπει να τελειώσει τώρα και ΟΛΟΙ να αναλάβουμε κάποιες ευθύνες.
Μιλάω για εμάς που δηλώνουμε εκπαιδευτικοί και που το μόνο σίγουρο εφόδιο ζωής αυτήν την στιγμή, την εποχή της οικονομικής κρίσης είναι η άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας.
Όποιος βρίσκει λογική σε αυτό να μου του πει.
Έτσι για την ιστορία, η Φιλανδία όταν αποφάσισε να αλλάξει το εκπαιδευτικό της σύστημα πριν 40 χρόνια, πρώτα άλλαξε και επιμόρφωσε το εκπαιδευτικό προσωπικό, δεν άλλαξε τις ώρες διδασκαλίας και ούτε εισήγαγε μαθήματα που κανείς δεν ήξερε να διδάξει.
Και όσο ο καθηγητής τον Αγγλικών θα έχει χαρακτηρισμό “πεδίο 06”, που σημαίνει ότι μπορεί να διδάσκει ιστορία και ο γυμναστής θα καλείται να διδάσκει οικιακή οικονομία, αποτελέσματα μην περιμένετε.
Αυτά για την χώρα που γέννησε τις μισές επιστήμες, έδωσε τα φώτα του πολιτισμού και των τεχνών σε όλο τον κόσμο και τώρα έχει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ούτε οι άνθρωποι των σπηλαίων δεν θα ζήλευαν.