Written by
Dimitris Kouniakis / Founder & Director of Studies-Mellon FLS
Δεν έχει περάσει ούτε μια ημέρα στη ζωή μου, τα τελευταία 20 χρόνια, που να μην έχω αναρωτηθεί τι να σημαίνει «ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ» πως μπορεί να καθοριστεί, να μετρηθεί ή να τοποθετηθεί σε κλίμακα και πόσο μάλλον να επιτευχθεί σε μία χώρα που μάθαμε να είμαστε ο,τι «δηλώνουμε».
Μήπως είναι το περιβάλλον διδασκαλίας; Είναι οι δάσκαλοι/ Εκπαιδευτικοί; Η μεθοδολογία; Μήπως είναι το ποσοστό επιτυχίας στις εξετάσεις του Κέντρου Ξένων Γλωσσών; Αν είναι το ποσοστό επιτυχίας, τότε σε ποιές εξετάσεις ή ποιός φορέας εξετάσεων είναι καλύτερος ή μήπως πιο εύκολος;
Ο προβληματισμός μου ενισχύθηκε από 2 ακόμα γεγονότα :
Α) Βρήκα τυχαία ένα διαφημιστικό φυλλάδιο στο οποίο ένα Κέντρο Ξένων Γλωσσών διαφήμιζε εγγυημένο 100% ποσοστό επιτυχίας και αυτο-βαθμολογήθηκε <Νο1> σε κάποια κλίμακα, αυτή των «Καλύτερων Κέντρων Ξένων Γλωσσών». Αυτό που μου φάνηκε όμως πραγματικά παράξενο ήταν το γεγονός ότι διαφήμιζε ότι παρείχε και «ποιοτική διδασκαλία». Τι να εννοούσε άραγε;
Β)Νομίζω ότι ήταν Φεβρουάριος του 2014, όπου είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα σεμινάριο, κατά τη διάρκεια του οποίου η διακεκριμένη ψυχολόγος Dr. Μαριαλένα Καλύβα τόνισε ότι σε οποιαδήποτε είδους κρίση, ο ρόλος και η ευθύνη των εκπαιδευτικών είναι να αλλάξουν και να επηρεάσουν θετικά τον τρόπο σκέψης, την νοοτροπία της επόμενης γενιάς, -των μαθητών μας- έτσι ώστε να μπορέσουν όχι μόνο να προσαρμοστούν και να ξεπεράσουν τις υπάρχουσες δυσκολίες, αλλά και να είναι αυτοί που θα κάνουν την διαφορά και τις καθοριστικές αλλαγές στο μέλλον… προφανώς μην επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη του παρελθόντος.
Πώς μπορούμε να περιμένουμε να συμβεί αυτό, αν βλέπουμε τους εαυτούς μας μόνο ως δάσκαλους που κάνουν μια «δουλειά» που αρχίζει και τελείωνει με το πόσο καλά κάναμε το μάθημα και όχι με το πόσο καλά μάθανε οι μαθητές μας;
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι πολυσύνθετος και πολλές φορές παρεξηγημένος όσον αφορά την αξία που μπορεί να προσδώσει σε ένα μάθημα.
Ο εκπαιδευτικός είναι αυτός ο οποίος βοηθά τους μαθητές να διευρύνουν τους ορίζοντες τους, είναι αυτός που αφουγκράζεται τους μαθητές του και ενδιαφέρεται για τις ανάγκες τους…
Το να χτίσουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί καλές σχέσεις επικοινωνίας και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των μαθητών μας είναι παράγοντες θεμελιώδεις και ζωτικής σημασίας αν πραγματικά περιμένουμε οι μαθητές μας να μάθουν, να αποκτήσουν γνώση και όχι απλά να γράψουν καλά σε ένα διαγώνισμα.
Πώς μπορούμε να διδάσκουμε και να περιμένουμε από τους μαθητές μας να μάθουν όταν δεν παρέχουμε, δεν δημιουργούμε ένα μαθησιακό περιβάλλον μέσα στο οποίο οι μαθητές μας μπορούν να «ανθίσουν» ως άτομα και ως προσωπικότητες, ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο μπορούν να εμπνευστούν;
Νοοτροπία!
Είναι ώρα για εμάς που θεωρούμε τους εαυτούς μας εκπαιδευτικούς, να κάνουμε τη διαφορά, να αλλάξουμε νοοτροπία και να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας… έτσι προσθέτουμε και εντάσσουμε και τον προσδιορισμό «ποιοτική» στην λέξη «εκπαίδευση».